Krystallar av is
Ifrå asfalten blinkar.
Igjennom frostrøyken,
Ei stjerne vinkar.
Bitande andedrag
Fryser og svir.
Eg tenkjer på tida,
Som stille sklir –
Eg er eit fnugg av snjo
I blandt galaksar.
Eg svever og eg fell
Og fuk og flaksar.
Men eg landar og tiner
I dine hender.
For du er mitt ljos,
Det heitaste som brenner.
Du er mitt ljos,
Det sterkaste eg kjenner.
For du er mitt ljos,
Det heitaste som brenner.
Du er mitt ljos,
Det sterkaste eg kjenner.
Menneske på veg
Med blikket på foten.
I jagane hastverk
Så fylgjer dei moten.
Her kjennes alt så kaldt,
Og allting er for salg.
No lengter eg heim til deg.
Du er mitt salt.
Eg er eit fnugg av snjo
I blandt galaksar.
Eg svever og eg fell
Og fuk og flaksar.
Men eg landar og tiner
I dine hender.
For du er mitt ljos,
Det heitaste som brenner.
Du er mitt ljos,
Det sterkaste eg kjenner.
For du er mitt ljos,
Det heitaste som brenner.
Du er mitt ljos,
Det sterkaste eg kjenner.
