Den gylne middelvei har alltid vært din ting
Du vil brøle, men blir stum
Du nøyer deg med nok et meningsløst kompromiss
Du syntes det er greit å være dum
Det finnes tider der du må kunne nekte
Finnes tider der du må gjøre bordet reint
Ikkje godta din sedate stil og smil med
Du kan bedre enn å nikke og adlyde
Ingen flere ordre, ikkje mere tilsnakk
Nekt å knele selv om alt du får er utakk
Det blir fort vanesak og tenke at du feiler
Offerrollen føles godt
Å syntes synd på seg selv blir en tilværelse
Fylt av hånlige tap – den gylne middelvei
Hva kan en si at vi har utrettet i vår tid
Vi lever midt i en evneveik saueflokk
En går opp – de går opp, en går ned – de går ned
Livredde for et samfunn uten gjetere
Ingen flere ordre, ikkje mere tilsnakk
Nekt å knele selv om alt du får er utakk
Ingen flere ordre, ikkje mere tilsnakk
Nekt å knele selv om alt du får er utakk
Ingen flere ordre, ikkje mere tilsnakk
Nekt å knele selv om alt du får er utakk
Ingen flere ordre, ikkje mere tilsnakk
Nekt å knele selv om alt du får er utakk
