All rise! Ja det er meg. Thank you, thank y….
Jo det er meg.
Det er ikkje lenger snakk om å tru
Det er nok heller tid for å innsjå et par ting
Ta for eksempel for 14 år si, då du blei født
Kem trur du var der? Eg seier ikkje meir
Det er bare i begynnelsen og slutten av ditt liv
at eg glimrer med mitt nærvær, yes Sir
Så koffor trur du at eg er her? For å bli underholdt? Nei.
For å bli forstått? Ja.
Du må ta meg på mitt ord.
Det er ikkje din fars bror du skal vær redd
Tvert imot det er di mor. Oooh
For det er ikkje din drøm du lever
Og ditt mareritt, det er ikkje ditt, det er di mor sitt
Ja det er på meg du skal dra kjensel
når eg stryker deg ut med min pensel
Denne polka, det er denne du blei folk av
Hu du blei født av, gav deg gleden og smerten i ditt liv
Denne polka, denne får du aldri nok av
Av denne sangen er du kommet
til denne sangen skal du bli
Nei, nok om meg. La oss snakke litt om deg
Kva syns du om meg?
For det er ikkje sikkert du har tenkt på meg
like ofte som eg har tenkt på deg
Har du tenkt på det?
Bare tenk så mange gonger eg har sett det for meg
visualisert og regisert din siste time
Nei, eg kan ikkje noe for det
Det er min natur
Eg legger mi sjel i det
Både du og meg har sett koss din vei blir lagt ner
Kva har mor di sin fing med dette her å gjer?
Eg bestemmer tid og sted og lukt og fargespel
på alle som eg har sverga at det kunne bli folk av