Eg sitter under et tak som har gått lekk
Eg har såte her i nesten fira dager
Allikevel så kan eg ikkje klaga
I mårå tar eg skuta og er vekk
Og skutå hu hette Rocha Gil
Det finns ingenting som hu ikkje klarer
Me seiler tvers over havet
Heilt til me kommer fram til København
Og når me legger til land så ska me visa di
At me ikkje er redde for et mytteri
Sånt er bare småtteri
I København skal me treffa han Louis
Og med han skal me snusa litt i brisen
Og kanskje blir me jagde av polisen
For noge som me gjorde for lenge si
For en gang arresterte di Louis
For han hadde ikkje reint mel oppi påsen
Louis bare dirka litt i låsen
Og så var han atter en gong fri
Så inviterte me til fest ner på akterdekk
Louis tok trekkspelet og me sang nåttå vekk
Me synge na na na
Og om det skulle blåse opp til storm
Då smile eg for då merke eg at eg lever
Eg står ved roret som en greve
Og er Konge over di sju hav
Spør meg når eg slår meg til ro
Og eg svare at eg kjenner ikkje den tanken
Og den har for lengst gått planken
Ligger sikkert trygt på havets bunn
Det som du merker på sjømenn når du treffer de
Er at de bærer på en form for melankoli
En ubeskrivelige lengt etter havstrømmar
Og til et liv de har lov til å dagdrømma
Og synge na na na
